ΠΟΙΟΣ ΟΡΙΖΕΤΑΙ ΩΣ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΑΣ ΠΕΛΑΤΗΣ
Επαγγελματίας πελάτης είναι ο επενδυτής που διαθέτει την εμπειρία, τις γνώσεις και την εξειδίκευση ώστε να λαμβάνει τις δικές του επενδυτικές αποφάσεις και να εκτιμά δεόντως τον κίνδυνο που αναλαμβάνει.
ΠΟΙΟΣ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΚΑΤΗΓΟΡΙΟΠΟΙΗΘΕΙ ΩΣ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΑΣ
Πέρα από ειδικές περιπτώσεις νομικών προσώπων που κατηγοριοποιούνται εξ ορισμού ως επαγγελματίες πελάτες (τράπεζες, ΑΕΠΕΥ, κτλ.), κάθε φυσικό ή νομικό πρόσωπο που πληροί τα κριτήρια της νομοθεσίας, μπορεί να επιλέξει να κατηγοριοποιηθεί ως επαγγελματίας πελάτης.
ΠΟΙΑ ΠΡΟΪΟΝΤΑ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΖΟΝΤΑΙ ΓΙΑ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΕΣ
Τα προϊόντα που χαρακτηρίζονται για επαγγελματίες είναι συνήθως τα εταιρικά ομόλογα υψηλής ονομαστικής αξίας. Σε κάθε περίπτωση, ο εκδότης του χρηματοπιστωτικού μέσου καθορίζει την αγορά-στόχο του προϊόντος, κι αν αυτό είναι κατάλληλο για επαγγελματίες ή ιδιώτες πελάτες.
ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ
Βήμα 1
Ο επενδυτής αιτείται γραπτώς στην επιχείρηση επενδύσεων την επιθυμία του να αντιμετωπιστεί ως επαγγελματίας πελάτης, είτε γενικά, είτε για μια συγκεκριμένη επενδυτική υπηρεσία, είτε για ένα είδος προϊόντων είτε για ένα συγκεκριμένο χαρτοφυλάκιο.
Βήμα 2
Η επιχείρηση επενδύσεων εξετάζει αν πληρούνται τα ποσοτικά και τα ποιοτικά κριτήρια που ορίζει ο νόμος.
Ποσοτικά κριτήρια (πρέπει να πληρούνται δύο τουλάχιστον):
- ο πελάτης πραγματοποίησε κατά μέσο όρο 10 συναλλαγές/3μηνο στη διάρκεια των τελευταίων τεσσάρων τριμήνων
- η αξία του χαρτοφυλακίου του επενδυτή, οριζόμενου ως καταθέσεις μετρητών συν χρηματοπιστωτικά μέσα, υπερβαίνει τις 500.000 ευρώ
- ο πελάτης κατέχει ή κατείχε επί 1 έτος τουλάχιστον επαγγελματική θέση στο χρηματοπιστωτικό τομέα
Ποιοτικά κριτήρια:
- η επενδυτική επιχείρηση αξιολογεί τον επενδυτή, σχετικά με την εξειδίκευση, την εμπειρία και τις γνώσεις του, για να σιγουρευτεί πως ο επενδυτής είναι ικανός να λάβει μόνος του επενδυτικές αποφάσεις και να κατανοήσει τους κινδύνους που αυτές ενέχουν.
Βήμα 3
Ο επενδυτής αποδέχεται ότι έχει επίγνωση των συνεπειών που έχει η απώλεια των προστασιών των κανόνων δεοντολογίας που ορίζει η νομοθεσία, για την οποία τον έχει προειδοποιήσει η επιχείρηση επενδύσεων.
Η βασική διαφορά έγκειται στο περιεχόμενο και στο είδος της πληροφόρησης που υποχρεούται να παρέχει η εταιρία στους ιδιώτες πελάτες σε σχέση με τους επαγγελματίες πελάτες. Τον ιδιώτη πελάτη η εταιρεία τον ενημερώνει πλήρως για κάθε υπηρεσία που του παρέχει και για κάθε χρηματοπιστωτικό μέσο το οποίο αφορά αυτή η υπηρεσία. Η ενημέρωση καλύπτει, μεταξύ άλλων, τους κινδύνους που συνδέονται με τα χρηματοπιστωτικά μέσα, το κόστος και τις προμήθειες για τη διενέργεια συναλλαγών. Αντίθετα, στους επαγγελματίες πελάτες το επίπεδο πληροφόρησης στο στάδιο αυτό είναι σαφώς χαμηλότερο καθώς ο πελάτης τεκμαίρεται ότι γνωρίζει τις αγορές, τα προϊόντα και τους κινδύνους τους. Επιπλέον, όπου απαιτείται η αξιολόγηση της συμβατότητας ή της καταλληλόλητας μιας συναλλαγής, σε σχέση με τον επαγγελματία πελάτη, η εταιρία θα θεωρήσει ως δεδομένο ότι διαθέτει την απαραίτητη γνώση και εμπειρία να κατανοήσει τους κινδύνους τους οποίους εκτίθεται, για τις συναλλαγές ως προς τις οποίες θα έχει ζητήσει να αντιμετωπισθεί ως επαγγελματίας πελάτης.
Ο επαγγελματίας πελάτης έχει πρόσβαση σε μεγαλύτερη γκάμα χρηματοπιστωτικών μέσων ενώ ο ιδιώτης όχι, λόγω μη κάλυψης των κριτηρίων που ορίζει η νομοθεσία.
